Vanochtend begon mijn
dag terug met fitness (in de meest complete en mooiste fitness tot nu toe),
voor David met opstaan en ontbijten ;). Het was één van de beste deze vakantie,
de Hampton Inn wordt toegevoegd aan het lijstje favoriete ketens.
Tijdens het ontbijt
wilde David wel een wafel maken. Alleen was er een moeder met haar 2 volwassen dochters,
die samen naar een BMI van 100 leken te streven, die constant wafels aan het
bakken waren. Toen de ene klaar was, stond één van de dochters al klaar om het
wafelijzer opnieuw aan het werk te zetten. Het was me eerst nog niet
opgevallen, maar eens je het zag, kon je op niets anders meer letten. Ze waren
er al eerder dan wij, en waren dus van plan om het komende uur (om 10u sloot het
ontbijt) te blijven wafels bakken. Het leek wel de scène uit Nero ;). En elke
wafel werd overgoten met liters maple syrup, zot om te zien. Toen de wafels op
waren, gingen ze verder met eieren en ontbijtgranen om het gezond af te sluiten…
Ondertussen was het
buiten aan het gieten, dus hadden we tijd hun ochtendritueel te blijven volgen.
Vandaag stond niet
veel op het programma. We gingen terug naar de outlets, om een kortingscoupon
te claimen op de aankopen van gisteren (maar die ik vergeten tonen was), en om
toch nog wat t-shirtjes te kopen bij Ralph Lauren. Over de korting deed de man
bij Ralph Lauren absoluut niet moeilijk, hij nam de rekening aan en begon
manueel alle kortingen te berekenen. Alles met de glimlach, en 71$ extra
korting. Wij dus heel tevreden J.
Verder wilde David nog
even stoppen bij Nautica, een winkel met zeilen als thema in hun kleding, zoals
de naam doet vermoeden. Ik was op dat moment in de Nike store, waar David
liever niet mee naartoe wilde. Het is er inderdaad altijd druk. Achteraf zei
hij waarom: blijkbaar ben ik al bij elk outletbezoek in een Nike store geweest,
maar heb er nog nooit iets gekocht. Hij had daar deze keer opnieuw op gegokt,
en t is nog waar ook! Bij Nautica moest de verkoper lachen toen hij David terug
zag binnenkomen, omdat hij eerder blijkbaar had gezegd dat hij geen jasje kon
kopen zonder de goedkeuring van zijn vrouw. Toen we ermee aan de kassa stonden,
moest hij eens goed lachen, en zei hij dat David “een zeer wijs man” was omdat
hij niets koopt zonder mijn goedkeuring ;).
Lunchen deden we bij
JJ’s, “gourmet sandwiches”. Ze waren echt heel lekker, versgebakken brood ook.
Eigenlijk lekkerder dan Subway, we hebben een nieuwe favoriete broodjesketen J.
Na de lunch was het
nog een uurtje rijden naar Detroit, onderweg stopten we nog even in Ann Arbor.
Daar kon je kayakken of met een opblaasband langs een kunstmatig
wildwaterstukje peddelen. Daar hadden we jammer genoeg geen tijd voor, het
baseball begon al om 18u vanavond.
Om 16u checkten we in
bij opnieuw een Hampton Inn, een even modern hotel als gisteren. De eerste
indrukken van Dearborn, een voorstad van Detroit, zijn echt positief. We kijken
uit op prachtige huizen die aan de achterkant van het hotel liggen, en de
hoofdstraat, Michigan Avenue, is serieus opgewaardeerd ten opzichte van wat je
op Google Street View ziet. Gelukkig maar, het is echt onverwacht.
Het was een half
uurtje rijden naar het baseball stadium in downtown Detroit. Onderweg
passeerden we langs het vervallen beroemde centraal station, dat inderdaad
plompverloren staat. Dat station werd ooit op de groei gebouwd, in de
veronderstelling dat de stad zo ging groeien dat het ooit in het centrum zou
liggen. Dat heeft ze echter nooit gedaan… Ik wil er de komende dagen zeker
naar terug.
Het was even zoeken
naar de parking, maar dankzij een vriendelijke agent werden we op de juiste weg
gezet. Het stadion is zoals alle stadions indrukwekkend om zien. En steeds met mooi zicht op de stad. We stonden aan
de ingangspoorten toen het volkslied werd gespeeld, en prompt stopte iedereen
met werken, en wees naar waar een vlag stond waarnaar je je kon richten om het
volkslied mee te zingen. Het blijft toch opmerkelijk J.
De match zelf:
eigenlijk zijn de Detroit Tigers toch wel een beetje losers, het was echt geen goeie
match van hen. De Chicago White Sox wonnen dan ook met 6-1. Al bij al was het
wel een leuke match om naar te kijken, er gebeurde best nog wel wat in het
spel. Daarbuiten natuurlijk ook altijd: een saluut aan een veteraan die in het
stadion zat, t-shirts afschieten met een kanon, inzoomen in het publiek, een
luchtgitaarwedstrijd,…
Halverwege begon het zwaar te regenen, waardoor we een verdieping lager gevlucht zijn om de rest vanonder een afdak staand te kunnen bekijken. Het was pas voorbij tegen de voorlaatste inning, maar dan was het ook de moeite niet meer nog naar boven te gaan.
Iets voor 21u zat de
wedstrijd erop. De terugtocht naar het hotel verliep verbazend vlot, waardoor
we op tijd naar bed kunnen voor de Urbex tour van morgen: een rondrit met
toegang tot 4 à 5 ruïnes in Detroit. Ik kijk er ontzettend naar uit, dit wil ik
al een jaar of 10 doen (al verwacht ik niet de foto’s te kunnen maken van mijn
referentieboek “The Ruins of Detroit”). Om 9u beginnen we eraan J J J.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten