Denver - Thuis

Vanochtend hebben we het rustig aan gedaan. Eerst ontbeten in de Starbucks, daarna verder gedaan met de koffers. Na wat veranderen en verschuiven waren ze vertrekkensklaar.

We hadden in principe nog een hele dag, het vliegtuig steeg pas op om 19u40, maar in werkelijkheid is het toch een beetje een verloren dag. We gingen nog even naar Boulder, dat stond eerder op de lijst, maar werd vervangen door meer tijd in het RMNP.

Het was een leuk stadje. We hebben het centrum even verkend. Er waren toffe winkeltjes. Omdat we geen zin hadden in schromelijk dure luchthavenhappen, namen we hier het middagmaal, bij Zeal. Een zaak die enkel met organische producten werkt. Het was overheerlijk, hun slogan "comfort food for the soul" was niet gelogen. David nam een giant bowl met quinoa en kikkererwten, ik nam de bowl met rijst, rund en kokos. Het was eerder stoverij, werkelijk heel smaakvol.

Voor de terugvlucht wilden we graag een upgrade nemen. Wij vonden de heenvlucht allebei vreselijk, het was de eerste keer dat we het zo vermoeiend vonden. Het had zeker te maken met dat de opstelling van de stoelen (3-4-3) niet ideaal was, maar aan de andere kant had ik op de heenvlucht net het minst last gehad van het meisje naast me. De zwaarlijvige man achter David nam telkens Davids stoel vast om zich aan op te trekken en als steun om zich in zijn eigen zetel te laten vallen, hij liep ook constant rond waardoor hij dat vaak moest doen, de onhebbelijke eetgewoonten van de man links van ons, de luidruchtigheid van 3 rijen verder, de stampen in mijn rug van de vrouw achter me, nee, het was al rustiger geweest... Ik had ook het gevoel dat we net iets minder ruimte hadden. David had er behoorlijk wat voor over om tot in business te geraken, en dat is gelukt. We waren mooi op tijd op de luchthaven, zodat we onmiddellijk de lounge in konden. Daar kon je alles op de kaart gratis bestellen, wat een luxe! Ik nam gelijk een glas wijn, David volgde.

We hebben de hele wachttijd in de lounge doorgebracht, zoveel om te shoppen was er ook niet in Denver. We hadden geen plaatsen naast elkaar in het vliegtuig, maar doordat de stoel naast mij onbezet bleef konden we toch vis à vis zitten. Wat een heerlijkheid is dat toch, business class! Het begint met champagne, vervolgens mag je je menu kiezen, het opeten met écht bestek, en daarna kan je slapen, in een stoel die 180° plat ligt. En dat in alle rust en stilte, geen gewriemel om wat centimeter ruimte. De vlucht van 8 uur was zo voorbij, en dat vonden we nog spijtig ook!
We hadden een overstaptijd van 3 uur, en ook al was de vlucht van Londen naar Amsterdam in economy, we probeerden toch terug de lounge in te geraken. Dat is ook gelukt, wel zo netjes eigenlijk.

Bij aankomst op Schiphol kreeg ik een sms'je dat een van onze koffers de vlucht niet had gehaald. Dat was echt balen, na zo'n lange reis. In de aankomsthal schoof ik aan bij Aviapartner, en ik was niet alleen. Na meer dan een half uur wachten konden ze zeggen dat hij op de volgende vlucht zat, die een uur later zou toekomen. Dus besloten we erop te wachten. We gingen eerst de auto ophalen aan de Ibis, en keerden dan terug naar de luchthaven. De koffer zat effectief op deze vlucht. Twee uur later dan gepland konden we naar huis rijden, maar dat hadden we er wel voor over.