Na ons ontbijt stopte er op de parking een sympathiek koppel uit Cody. Ze logeerden hier niet, maar hadden hun camper in de buurt staan en kwamen hier ontbijten. De man had een deel van zijn carrière dagelijks rondgereden met de UPS camionette in Yellowstone en wou heel graag tips geven. Toen hij hoorde dat we gingen paardrijden, deed hij er ook ineens een filmsuggestie bovenop: Unbranded. Een film die gaat over een paardentocht van Canada tot in Mexico. Bij deze is het genoteerd :). Zijn vrouw was al even lief en vond het geweldig dat wij vanuit België helemaal tot in Cody waren gekomen. Ze hadden ook een mini schnautzer, wat David dan weer leuk vond. Nogmaals een leuke babbel. En we hebben alvast 1 tip van hen uitgevoerd, later meer.
Eerst het paardrijden. Het was behoorlijk koud vanochtend, maar tegen half elf begon het alweer aardig warm te worden. Na een basic uitleg van hoe een paard werkt werden we gelijk op een paard gezet. Ik had Titan, David Hondo. Het mijne was groter, maar dat had eigenlijk niet gemoeten, dan is de grond veel verder om op te vallen... We waren met 7, een man met zoon deed net zoals wij de tocht van twee uur, de andere drie hadden de lunch ride. Het eerste deel van de toer deden we samen, waarna de wegen zich zouden splitsen.
De trail waarlangs we gingen was prachtig. Rotspaden, riviertjes oversteken, hoogteverschillen overwinnen, nauwe bospaadjes, wat weidsere vlaktes, het zat er allemaal in. Titan was in het begin wat nukkig en wilde niet altijd direct vertrekken. Op een bepaald moment moest ze een paadje af, rotsen oversteken en terug een pad omhoog volgen. Daar had ze niet zoveel zin in, ze begon te steigeren en eindigde omgekeerd op het pad. Vraag me niet hoe ik dat gedaan heb :). Daar stond ik dan, met mijn neus richting Davids paard. Gelukkig was redding nabij en kreeg een van de cowboys me weer omgedraaid. Ik deed blijkbaar niet veel verkeerd, de paarden vonden dit niet zo'n leuk stuk... Tot daar toe Titans nukken, voor de rest van de trip zat ze braaf in het gat van mijn voorganger. Eigenlijk moest ik niet zoveel meer doen, ze stopte vanzelf en startte redelijk uit zichzelf na een stop. Het was wat rijden op automatische piloot.
Na iets meer dan twee uur zat de rit erop. Het was een fantastische ervaring, ik ben blij dat dit door David op het programma is gezet. Ik ben benieuwd of ik morgen stijf ga zijn, want alles deed zowat zeer op het laatst. Mijn knieën, omdat de voetbeugels wat te kort stonden, mijn achterste, en mijn benen zelf ook natuurlijk.
Om 13u geluncht op de porch van ons hutje. Het was opnieuw heerlijk weer. Omdat we toch nog tijd hadden zijn we toch al even yellowstone ingegaan, ook al stond dat maar voor morgen op het programma. Ik werd tijdens de rit ontzettend moe, het paard had me toch meer afgemat dan ik eerst dacht. Dus zouden we het rustig aan doen.
Eerst het uitkijkpunt boven Lake aangedaan, dat was dus een van de tips van ons Cody-koppel van vanochtend. Je reed er inderdaad zo voorbij als je niet oplette. Maar het was wel de moeite. Daarna het visitor center bezocht in Fishing Bridge. Daar gaf een ranger een interessante uitleg over elks.
Daarna nog even doorgereden naar onze eerste geiser: mud volcano. Heel interssant om te zien, en de stank die die potten produceert doet denken aan de toiletten van een bruin café. Het belooft alvast voor de komende dagen, dit is nog niet de meest indrukwekkende geiser van het park.
Mijn persoonlijke wildlife watcher heeft vandaag twee bizons en een vos gespot. Dat is al niet slecht.
Het avondeten op de ranch was lekker: forel met gebakken patat en voor mij reuzescampi met pasta en een pot lookboter.
Het is nu 21u15 en we gaan al slapen. Het is een ontzettend leuke maar vermoeiende dag geweest. Morgen trekken we voor drie dagen yellowstone in, ik kijk ernaar uit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten