Zaterdag 9 september: Philadelphia (PA)

Vanavond vertrekt onze vlucht om 20u50. Dat is op papier nog een volledige dag, maar het blijft een wat verloren dag, omdat je steeds de klok in de gaten moet houden…

We vroegen aan de receptie of we onze kamer tot 14u konden houden, zodat we onze bagage niet in bewaring hoefden te geven. Ze wilden ze ons laten houden tot 13u. Dan deden we dat maar, maar dat uur leken ze ons eerder niet uit principe te willen gegeven. Nu ja, we kunnen niet klagen, dat zijn de nadelen van Priceline denk ik soms. Je boekt je kamer voor minder dan de helft van de prijs, dan gaan ze moeilijk doen over gratis wifi op de kamer en later uitchecken. Aan de andere kant vonden wij beiden deze kamer echt niet de volle pot waard. Als wij de volle pot hadden betaald, had je aan ons 2 heel lastige klanten gehad ;).

Het ontbijt namen we opnieuw in de Starbucks, voor onze volgranen cream cheese bagel. Daarna gingen we even de auto opruimen, er lag nog wat eten en drank in, en nog rommel. Het eten en drank staken we in 2 zakken om uit te delen aan daklozen, samen met nog wat dingen die we op de heenvlucht hadden gekregen, veel beter dan het weg te gooien. Het was niet lang zoeken naar mensen om het aan uit te delen, bij het buitenlopen van de parking zagen we al een jong meisje met haar vriend op de hoek zitten dat zelfs een glimlach goed genoeg vond (dat stond op het karton dat voor haar lag). We gaven een zak aan haar, ze nam het graag aan. Toen we ervan wegliepen, zagen we haar vriend er het blikje cola uithalen, hij dronk het onmiddellijk op…

De tweede zak wilden we graag geven aan de man met het katje. We keerden terug naar de plaats waar hij gisteren zat. Maar hij zat er nog niet, dus keerden we terug naar een achterstraatje 20 meter terug, waar gisteren ook daklozen sliepen. We gaven de zak aan een koppel, die ons werkelijk dankbaar waren. Ook zo schrijnend, je zag aan hen dat ook zij een ander leven hadden gekend… Op een billboard tijdens de reis stond dat 40% van het voedsel in de VS wordt weggegooid, dat is pijnlijk als je deze mensen ziet.

We wilden ook nog even het “Love”-park zien, met het bekende “Love”-sign waarvoor Philadelphia gekend is, dat bleek niet ver van het hotel te zijn. Gisteren zagen we op de hop-on hop-off bus enkel de Spaanse versie van het kunstwerk. Na wat rondlopen in de buurt bleek dat het park in heraanleg was, en dat het Love-sign was weggehaald. Erg spijtig, het was toepasselijk geweest op onze huwelijksreis een foto te hebben bij het bord, maar niets aan te doen. Volgens David doet het er niet toe, dat er tussen ons “love” genoeg is. Ook goed dan ;).

Om 13u reden we Philadelphia uit, zonder echt plan. We reden nog even rond langs snelweg 95 in de buurt van de luchthaven, maar het was een vreselijk arme buurt. We wilden nog naar Camden, New Jersey, de armste stad in de VS, maar zagen ervan af, omdat we ook niet zo goed wisten hoe we er ons zouden bij voelen. We hadden al genoeg armoede gezien in Philadelphia. Al gaven deze voorsteden dezelfde indruk als Camden lijkt mij, voornamelijk zwarte, verloederde buurten, met geen al te aangename sfeer. Vandaar besloten we maar de tank vol te gooien en naar de luchthaven te rijden, ook al was het veel te vroeg. Bij Alamo zaten we nog met een laatste dilemma: onze gekochte koelbox. We wilden hem wel terug meenemen, maar zagen er wat tegenop, omdat het een lomp ding was. We vroegen het aan de man die onze auto controleerde wat we er best mee zouden doen. Hij leek ons koelbox wel te zien zitten, dus waren we blij dat hij een tweede leven kreeg J. Zijn collega riep onmiddellijk “Hey, give me that cooler man!”, waarop onze man zei “20 bucks!” J.

Het inchecken ging snel, de security ook. Dus zitten we hier te wachten in de lounge, met zicht op ons vliegtuig, dat net is geland is. Ze hebben 2 uur om het klaar te maken, en wij zitten op de eerste rij om al die bedrijvigheid te volgen!

De lounge van American is de flauwste tot nu toe, maar opnieuw kunnen we niet al te veel klagen, er zitten hier weer mensen die minstens het dubbele betaald hebben dan wij. Zelfs dan nog blijft het flauw, er zijn enkel wat koekjes en nacho’s. Maar we overleven het wel ;). Zeker als we bedenken dat ons eerste bestemming voor dit jaar  eigenlijk Miami was. Omdat tickets voor Philadelphia goedkoper waren, zijn we naar hier gevlogen... In Miami ligt op dit moment alles plat, ik had niet geweten wat we hadden moeten doen als we nu daar zaten...