Donderdag 7 september: Harrisburg (PA) – Philadelphia (PA)

De dag startte met een gezond ontbijt uit de supermarkt: cheerios, melk en yoghurt. David had havermout met appel en kaneel gekocht, dat je kon opwarmen in de microgolf. Voor mij zag het er niet uit, hij vond het lekker (en aangezien hij het ook moest opeten, was dat prima).

We hadden even een stressmomentje, toen David na het uitchecken in de auto vroeg waar mijn portefeuille was. Die zat niet in de rugzak, en lag op het eerste zicht ook niet in de auto. Dus moest ik die vergeten zijn in de kamer. We keerden terug naar het hotel, waar ze ons terug een sleutel wilden aanmaken voor de kamer. Maar ook daar bleek ze niet te liggen. Dan gingen we maar alle koffers opendoen, en gelukkig lag ze in mijn grote koffer. Ik begon al nerveus te worden omdat ik werkelijk geen andere plaats meer kon verzinnen waar ze zou zijn.

Na dit oponthoud reden we via een omweg naar Philadelphia, via Dutch Country voor een rondrit in het gebied waar de Amish wonen. We startten in Lancaster. Het centrum was historisch, en best wel mooi. Vandaar reden we naar  Bird In Hand, waar dagelijks een overdekte farmer’s market is.

In de bakkerij rechtover kochten we een vrolijke cupcake, in de vorm van een bloem. Het zag er lekker uit, maar met zo’n fluokleuren kan dat wel eens tegenvallen soms. Dat gold niet voor deze cupcake, hij was ontzettend lekker…

David was tot dan toe ontgoocheld dat hij nog geen Amish was tegengekomen. “Waar zijn ze?” vroeg hij een aantal keer. We passeerden wel al een aantal boerderijen die duidelijk Amish waren. Dat kon je zien aan de ellenlange wasdraden, en de landbouwmachines die erop gebouwd waren om door een paard getrokken worden, ofwel om zelf te bedienen. Maar ze lieten zich voorlopig niet zien ;). Dus sloegen we lukraak maar wat zijwegjes in van de hoofdweg, en daar kwamen we dan toch de koetsen tegen. Omdat het niet teveel op aapjes kijken mag lijken, wilde ik er nu ook niet trager voor gaan rijden of er doelbewust achteraan gaan rijden, maar anderen deden dat wel zonder schroom…

Onderweg zagen we ook Amish die “vals speelden” en toch machines op elektriciteit of benzine gebruikten.

Rond 15u hadden we het wel gezien, en zetten we onze toch verder richting Philadelphia. We stopten nog even aan een mall in de buitenwijken, voor een iPhone voor Noah en voor een Abercrombie winkel. In de Abercrombie lag het betaalsysteem plat, dus moesten we noodgedwongen langere tijd doorbrengen in de Apple Store. Maar er zijn erger dingen ;). Tegen dat we er klaar waren, was het betaalsysteem gemaakt. David kocht een hemdje en polo in promotie, ik een thuiswerkpak ;).

Het hotel voor vanavond is in downtown Philadelphia, vanaf de mall was het nog 40 minuten rijden in verstedelijkt gebied. We stopten nog even voor een Dunkin’ thee. Wat een rare ervaring, die kerel was erg onvriendelijk en leek totaal niet te begrijpen wat ik wilde, en na 4 keer duidelijk articuleren keek hij me nog steeds raar aan. Volgens David was hij stoned. We reden weg met een veel te grote muntthee, maar ik was al lang blij dat hij dat stuk alvast had begrepen, size didn’t matter anymore J.

De rit was een tocht door hele arme voorsteden. Ik had niet de indruk dat het onveilig was, maar was toch blij in de auto te zitten.

Meer in het centrum kan je niet zitten met dit hotel (Marriott downtown, de naam deed dat al vermoeden ;)). Nadeel is dat het niet evident is er te geraken. Het is wat zoals rijden in LA, veel file, en on-Amerikaans agressiever. Daarbovenop zijn veel straten in downtown eenrichtingsstraten. We hadden het hotel redelijk snel gevonden, maar dan begon de zoektocht naar de parking. We reden minstens 20 minuten rondjes errond, maar geraakten niet in de straat die we moesten hebben.

Voor het avondeten gingen we naar het Italiaans restaurant rechtover het hotel. We namen wat bruschetta’s als voorgerecht met onze cocktails, daarna nam ik Chicken Marsala, David nam de aubergine met pasta pomodoro met elk een glas wijn. Het was heel lekker, met behoorlijk wat look!