Zaterdag 8 juni: Brussel – Zürich – Boston

Gisterenochtend begon alles vlot. Mooi op tijd geparkeerd op Zaventem, nadat David 20 keer had gecheckt of hij zijn paspoort bij zich had, en bijna geen rijen aan de security.

Jammer genoeg had onze eerste vlucht naar Zürich 1u20 vertraging. Dat was wat lastig, omdat we daardoor maar 35 minuten zouden hebben voor de overstap. Ze konden pas 5 minuten voor het landen zeggen of we de vlucht naar Boston zouden halen. Die bevestiging kwam er dan gelukkig wel, maar we zouden ons moeten haasten zei de steward, zeker omdat we 15 minuten voor vertrek van de vlucht naar Boston aan de gate stonden. We waren niet alleen voor die vlucht, maar toch. We hebben een spurtje getrokken, van de ene naar de andere terminal, in een recordtempo. En effectief, ze waren op ons aan het wachten. Om 12u57 zaten we in onze stoel, 2 minuten officieel te laat, met een licht astmatische aanval. Het was nog de vraag of onze bagage ook zo’n spurtje zou kunnen trekken, dat zouden we pas in Boston met zekerheid weten…

De vlucht duurde 7u45 minuten, maar verliep bijzonder rustig en in de mate van het mogelijke aangenaam. We besloten samen, maar dan elk op ons eigen scherm, naar The Green Book te kijken. Prachtige film over de rassenongelijkheid in de VS in de jaren 60. David keek daarna nog naar de film over de vrouwelijke rechter Ginsburg. Ik ben gaan binge watchen met The Big Bang Theory.

Aan de transportband werd bevestigd waar we voor vreesden: onze bagage had het niet gehaald. Ze wisten ons te zeggen dat die met de volgende vlucht mee was, die zou om 19u30 landen, terwijl het op dat moment 16u was. Beetje een tegenvaller, want we moesten nog een uurtje doorrijden naar Gloucester. Ze konden de bagage opsturen, maar we besloten om erop te wachten. Het kon al bij al erger. We besloten er ons verder niet in op te jagen. We zouden alvast de huurauto gaan ophalen, en in de buurt wat gaan shoppen.

De huurauto was een “standard” auto bij Budget, een VW Jetta or similar. De vrouw aan de balie vroeg of we interesse hadden in een upgrade naar een Ford Mustang. Natuurlijk hadden we dat, maar niet aan de 40 dollar per dag extra die ze aanhaalde. Toen we weigerden zei ze “Tja, ik zal hem toch moeten meegeven, ik heb niets anders meer staan, maar jullie krijgen hem zonder toeslag”. Dat maakte ineens het bagageprobleempje een stuk minder erg J! De auto bleek nog een cabrio te zijn ook, en was een maand oud. Wij volledig blij, en tegelijkertijd jammer dat we hem “maar” een week gaan hebben J.

Er bleken wat outlet shops te zijn in Sommerville, op 20 minuten rijden van de luchthaven. Dat was een goed begin, maar eerst eten natuurlijk ;). We kozen voor een Mexicaan, wat een goede keuze bleek te zijn. Eerst 2 tequilakuipen als aperitief, en daarna voor mij gegrilde zalm, David de fajita’s met kip.

We doen later deze vakantie nog een grotere outlet mall aan, dus deze was eigenlijk een opwarmertje. De Ralph Lauren vonden we eigenlijk nog redelijk duur, dus houden we de grote aankopen voor de tweede kans.

Om 20u stonden we terug op de luchthaven, en werd onze bagage er speciaal met spoed uitgehaald, zodat we 4 uur later dan verwacht toch nog naar Gloucester konden rijden, onze eerste stopplaats van deze reis.

De vrouw aan de incheckbalie was uitermate vriendelijk, en gaf ons ook een upgrade naar een kamer met zeezicht. Al moesten we haar op haar woord geloven, het was pikdonker.