We hebben het gehaald, 2 jaar getrouwd J!
De dag begon rustig met bagels, ei en
pindakaas, voor ons beiden dé ontdekking van de afgelopen maand. Gewoon puur,
zalig!
Er stond een kleine trip op het programma, zo’n
4 uur via scenic routes rijden naar Bretton Woods, voor de overnachting in het
Omni Mount Washington, waar het IMF in 1944 werd opgericht. We keken ernaar uit
er ook effectief te overnachten.
We reden eerst nog een stukje Route 1 af, tot
ongeveer Ogunquit, een leuk dorpje, om daarna het binnenland in te gaan richting
Conway.
David nam even het stuur over, voor het eerst
deze reis. In Conway nam ik het weer over, want vanaf dan begon de Kancamagus
Highway en had hij weer zijn rol als reisleider op te nemen.
Het was nog warmer dan gisteren, 29 graden, en
onze armen beginnen toch af te zien van de zon J.
Op de Kancamagus
Highway stopten we bij de parkeerplaats van de “lower falls”. Daar was een
kabbelend bergriviertje. Mooi om te starten. Ik wilde graag op een steen gaan staan in het midden van het beekje, maar versukkelde me al bij steen 2, met een natte voet tot gevolg. Dan maar niet deze keer ;). Al snel bleek dat het er stikte
van de muggen, en werden we meermaals gestoken. Ook bij terugkomst aan de auto
vloog er nog een zwerm achter ons aan, dus deden we maar het dak dicht. De bug
spray ligt thuis, handig.
De volgende stop was
Sabbaday Falls. Eerst vond David het wat ontgoochelend, maar draaide dan toch
bij toen hij effectief de waterval zag. Die was toch wel mooi inderdaad. Ik had
het graag op foto gehad, waar David voor zorgde. Later op de avond bleek dat schijn,
hij had er maar eentje genomen en t bleek ne slechte.
De muggen waren hier
nog erger, zonder bug spray ging het vandaag niet meer lukken om ook maar iets
deftig af te wandelen. In Lincoln kochten we er dan.
De Flume Gorge,
voorzien voor vandaag, gaan we morgen doen, we wilden toch ook wat van het
hotel genieten. Om 16u checkten we in, sloegen de valet parking over, en
begonnen aan de verkenning van het hotel. Het is een prachtig gebouw, maar
tegelijkertijd zie je hoeveel het moet kosten om dit te onderhouden.
De kamer is ontzettend
klein voor wat het kost, evenals het bed. Het voelt alsof je op een boot ligt,
dat wordt morgen wat slaap inhalen J.
We begonnen aan onze
festiviteiten voor ons 2-jarig jubileum op de patio, met een glaasje rosé
schuimwijn.
Vanavond hebben we
gegeten in de “budget”-restaurant van het hotel, al is dat relatief. Craig, de
ober, was ontzettend attent en gaf ons updates over de stand van zaken in de
keuken. Het was on-Amerikaans traag getimed, maar wij vonden het prima. We
hadden zowat de beste plaatsen in het restaurant, met prachtig uitzicht op de
bergen.
We begonnen met
mosselen, daarna nam David de pasta alfredo met scampi, ik nam een halve kip
met rozemarijn. Daarna deelden we de appeltaart met vanilleslagroom.
Ongelooflijk lekker allemaal!
Morgenochtend gaat het
regenen, dus gaan we het rustig aan doen alvorens te starten. We gaan starten
met fitnessen. We zijn alvast even gaan checken, en het is een verbazingwekkend
goed uitgeruste fitness voor een hotel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten