Zondag 1 september: Twyfelfontein - Etosha Safari Lodge
De overgangs-/rijdag vandaag naar Etosha NP. Het ontbijt was zoals gisteren uitgebreid, en we gingen voor ongeveer hetzelfde: roereieren, sandwich met kaas en yoghurt voor mij, omelet met kaas, sandwich, wafeltje en koffie voor David.
Om half tien begon ik aan de rit, tot kwart na elf. De D-weg was nog steeds erbarmelijk, dan werd het even beter op de C39-weg, ook al waren daar nog steeds slechte stukken. Toen ik het stuur afstond, begon werkelijk na 2 minuten de asfaltweg voor David. We moesten erom lachen.
We stopten in Khorixas om te tanken. Dat was daar een invasie van mensen in een stadje waar best veel voorzieningen waren: we passeerden langs scholen, voetbalvelden waar effectief een match werd gespeeld, en ook aan het tankstation was het redelijk druk. Naast het tankstation was een supermarktje, en omdat het bijna middag was en David een hongerke kreeg, wilden we op die parking de auto stallen. Onmiddellijk werden we opgemerkt door 3 van elkaar afzonderlijk werkende Namibiërs die een deal zagen aankomen, en elk van de drie wilde ons naar een vrije parkeerplaats begeleiden. Alledrie wilden ze ook op onze auto passen, wat we initieel over ons heen lieten gaan. Er was ook constant een politiewagen aan het patrouilleren. Bij het binnengaan van de supermarkt stond er iemand van de security die zei dat geen een van de drie “echte” security was en dat we moesten opletten, hij was wél van de security zei hij. Dat stond ook op zijn schouders, dus geloofde ik hem maar, al is het moeilijk inschatten in dergelijke situaties. David zag het minder zitten om de auto achter te laten met werkelijk al onze spullen erin, en besloot bij de auto te blijven. Nu zie ik misschien het gevaar niet altijd, want toen we er bij het avondeten opnieuw over begonnen, moest ik toegeven dat het daar wel fout had kunnen aflopen. Enfin, David bleef bij de auto en de 3 vragende Namibiërs (vragend om ofwel brood, ofwel geld), die uiteindelijk wel afdropen bij zoveel standvastigheid (dankje David!). Ondertussen kocht ik in de supermarkt zijn lunch (driehoeksboterhammen met kaas en hesp), onze drank (Cola Zero) en mijn lunch (Granny Smith-appelen). Ik gaf de man van de security dan wel zijn 10 dollar, ervan uitgaande er goed te hebben aan gedaan...
Nog eens anderhalf uur later kwamen we aan bij de Etosha Safari Lodge, ons onderkomen voor de komende twee nachten. Het is een mooie lodge, met allemaal afzonderlijke cabines die uitkijken op de vlakte onder ons. Het was pokkeheet vandaag, en omdat we pas morgen naar het NP gaan, hadden we een rustige middag. jammer dat de zwembaden (er zijn er hier 3) allemaal geen greintje schaduw geven voor de ligstoelen, zodat we dan toch binnen in het hoofdgebouw moesten schuilen voor wat aangenamere temperaturen. We bleven tot half zes bij de zetels aan de bar zitten, waar ook een Namibische Beatrijs zat. Schattig dier, en duidelijk de goed doorvoede lodge-kat. Later op de avond kwam er nog een kleine tijgerversie bij aanschuiven voor het avondeten.
David nam een pina colada als pré-aperitief, ik een cola Zero. Rond 18u gingen we ons opmaken voor het avondeten en de zonsondergang, die hier rond 18u47 te bewonderen valt. Vanop het ponton voor de lodge, met uitzicht op de weidse vlakte, werd een tijdelijke bar voorzien, waar ik een tequila sunrise bestelde. We zagen de zon ondergaan, met het zicht op 3 zebra’s die aan een waterhole onder ons hadden postgevat. Dat was wel mooi. Na de zonsondergang ging iedereen onmiddellijk naar het buffet, wat wij ook deden. Dit was één van de lekkerste buffetten tot nu toe. Als voorgerecht was er avocado-salade, champigonbereiding, koolsla en een overheerlijk deeghapje, als hoofdgerecht namen we gegrilde eland, kudu stroganoff, zoete aardappel, broccoli en bloemkool, en rijst met groenten. Maar het dessert maakte het toch af: warme botercake, één van de lekkerste die ik ooit heb gegeten! En dan ook nog lekkere warme vanillepudding, zalig!
Morgen gaan we voor het eerst Etosha NP in, we zijn benieuwd. Er is niet zoveel tijdsdruk, want blijkbaar kan je de dieren de hele dag door spotten. Dus gaan we morgen proberen met de vakantieversie: nergens speciaal voor opstaan en zien wat er ons pad kruist op uren die ons uitkomen ;). Als dat niet werkt, herzien we de plannen mogelijks voor de 2 daaropvolgende dagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten