Zondag 25 augustus: Mariental (African Safari Lodge)
De hoogtepunten van deze dag speelden zich aan het einde van de dag af, al wisten we dat niet vanochtend natuurlijk....
Vanochtend begon relax, na een verkwikkende nacht van bijna 11 uur slaap. Het ontbijt was uitgebreid, met eieren en spek speciaal voor ons gebakken, fruitsla, toast met confituur en kaas.
Rond 9u begonnen we echt aan de road trip. David lijkt deze reis de chauffeur van dienst te zijn, want hij ging spontaan weer achter het stuur zitten :).
De rit naar Martiental was op zich een eentonige rit door woestijnachtig gebied, met slechts 1 baan, constant rechtdoor. Na 3 uur rijden kwamen we aan in Mariental, verder een klein stadje waar niet zoveel te beleven viel. We reden onmiddellijk door naar de Lodge voor vanavond, waar we vriendelijk werden begroet met een drankje bij het inchecken. Alle kamers geven uit op een drink- en etensplaats voor dieren, al was daar op dit moment van de dag nog niet veel van te merken. We kwamen tot het besef dat deze reis veel rustpunten zal hebben, meer dan we eigenlijk gewoon zijn, en dat is even wennen. We nestelden ons in de zeteltjes op ons terras en begonnen te reflecteren over deze reis, voorgaande reizen en de verdere planning van de dag. Er bleek een dam te zijn in de buurt, Hardap Dam, en gezien de rest van de dag nog niet was ingevuld, gingen we erop uit. Voor 90 dollar ging de toegangspoort met een brede glimlach open. Al snel bleek dat de echte dam niet toegankelijk was met een gewone auto (de weg was gebarricadeerd), en het enige waar we naartoe konden, was de lodge in het park zelf. Daar waren ze voorzien op een volkstoeloop, toch te zien aan de parking, maar we stonden er op 1 auto na alleen. Daarvoor waren we een hele dirt road afgereden die uitzicht gaf op het water, maar dat was het dan ook. Indrukwekkend was het allemaal niet, om 15u waren we terug in de Lodge. We waren mooi op tijd voor de tea time, en gingen even vragen of we nog meekonden met de game drive van vanavond. Dat kon gelukkig nog, en dat is eigenlijk ook waarvoor mensen naar hier komen realiseerden we ons achteraf. Deze game drive heeft de dag gekleurd, samen met het afsluiten van de dag op ons terrasje, met zicht op de beesten.
Maar eerst de game drive. Bryan, de chauffeur van vanavond, zette er onmiddellijk de vaart in naar onze eerste “waterhole”. Daar was het meteen raak, neushoorn met baby-neushoorn, en een kudde giraffen. Dat was wel een indrukwekkend zicht, en ze lieten zich niet opjagen door ons gezelschap. We kregen ruim de tijd om de beesten waar te nemen en volop te fotograferen (al hadden anderen duidelijk indrukwekkender lenzen mee dan wij). Maar ach, onze ervaring is er niet minder om ;).
Nu moet ik zeggen dat ik vaak last heb om fauna te spotten, dat is thuis zo, en dat is hier niet anders. Op een bepaald moment, aan de tweede stopplaats, zei David, “hé, er staat een giraf achter die springbokken!”. Ja, ik kan écht naast een giraf kijken, hoewel ik de springbokken aan het fotograferen was.
Dat was verder op de tocht niet anders: “Daar, een springbok”, “waar?”, “Daar!! Tussen die twee struiken!”, “Hmmmm, nee”, “Laat maar, je ziet hem niet meer”...
David kan het ook hier niet laten trouwens om toe te geven dat hij het antwoord niet weet ;). Als ik vraag “Zijn dat nu springbokken of iets anders?”, zegt hij “Sommige”. Als in “zoek het zelf uit kind” :).
Eerder op de dag had hij zich laten ontvallen “hè, deze reis heet toch “Spectaculair Namibië?”, “wel dan wil ik niet weten wat gewoon Namibië was”. Klinkt verwaand, maar tot op dat punt van de middag hadden we inderdaad nog niet veel spectaculairs gezien, en het is ons nu dus duidelijk dat het spectaculaire duidelijk ‘s ochtends en ‘s avonds te beleven valt.
De game drive stopte bij zonsondergang aan een houten tribune met bar, waar Bryan voor iedereen bier en cider bovenhaalde. Zo konden we vanaf het ponton naar de zonsondergang kijken, terwijl we met Duitsers aan het kletsen waren. Dat was een mooie afsluiter van de dag.
Daarna werd het snel donker en gingen we terug naar de lodge. We schoven aan bij het buffet, en bestelden een fles Beyerskloof Synergie. Het was allemaal erg lekker, van voorgerecht, tot mijn favoriet, de chicken pie, echt overheerlijk. Na het eten dronken we de rest van de fles op op ons terrasje, met uitzicht op neushoorns en “sommige” ;) springbokken, onder een klare sterrenhemel. Dat vervangt by far de televisie en internet! Het hoogtepunt van deze dag zat hem duidelijk in de staart!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten