Hoeraaaa, het is gelukt lekker te eten :D!! En waw, dan smaakt het dubbel zo goed... Dat is dus gelukt in de lodge van vanavond: de sheep mountain lodge. Al bij het inchecken was het duidelijk dat dit goed ging zijn: er lagen erg uitnodigende zelfgebakken koekjes aan de toog. David nam de heilbot, ik de zalm, met een portie risotto en groentjes (je zou haast gaan vergeten hoe dat er ook alweer uitzag). En als dessert een appeltaart met vanille-ijs. We zijn ervan aan het nagenieten op het terrasje van onze cabin. Ook de cabin zelf is één van de mooiste van deze reis trouwens.
Terug naar vanochtend: ik heb nog een uurtje van de huurfiets gebruik gemaakt en elke straat in downtown Valdez afgereden, ik hou nu eenmaal van structuur ;). En eigenlijk was het nog best leuk ook, een stukje vals plat omhoog, de andere straat vals plat omlaag, met uitschieters aan de haven (een cruiseschip, en aan de andere kant bedrijvigheid in de visverwerkingsbedrijven):
David koos voor de fitness, na deze sportieve start van de dag gingen we ontbijten. Het was ok, we namen ei met hamburger en toast en melk.
Op naar Sutton, wat eigenlijk Glacier View bleek te zijn, en wat ons een uurtje van de reistijd op de gps spaarde. Goed dat ik reed (bevestigde ook David) op dat moment, hij was doorgereden en pas na een uur gemerkt dat het niet goed was. Maar goed, om 14u45 waren we op bestemming, langs een mooie weg vanuit Valdez. We lieten Wrangell St. Elias eerst rechts en dan achter ons, om terug naar de bergen van Denali NP te rijden. Zelfs de wegenwerken waren ons gunstig gezind.
De cabin voor vanavond ligt aan de hoofdweg, maar op zich valt het wel mee. Na het inchecken hebben we wat gerust op het terras van onze ruime cabin, hebben dan toch even gewandeld rond de lodge, waar een primitieve landingsbaan is en er wat trails zijn gemaakt (eigenlijk voor quads). En ze hebben een niet zo vriendelijke buur die alle Volvo's in Alaska heeft opgekocht tot rond 2000 en ze dan heeft laten verkommeren. Een bizar zicht, zo specifiek Volvo's. En toch moet hij eraan gehecht zijn en wil hij ze niet delen, want overal staat "Stay out", en "Yes, that means you!" Weer een mooie verzameling wrakken bij elkaar... Want dat is iets wat enorm opvalt: zo goed als elk huis is omringd door alle auto's die het gezin gehad heeft sinds 1980. Het moet hier duur zijn om van je wrak af te raken, dus nemen mensen hem duidelijk terug mee naar huis en laten hem dan verkommeren ergens in de tuin, al dan niet kapot geschoten. Echt niet naast te kijken.
Goed, rond 18u30 vonden we het tijd om te gaan eten, wat me bij het begin brengt.
Morgen gaan we proberen zo ver mogelijk te geraken op de "Gunsight Mountain trail", die hier achter onze cabin vertrekt. De meisjes in het restaurant wisten ons niet verder te helpen, maar we gaan zien hoever we geraken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten