Daarna ging het richting Mount Rushmore, via de Iron Mountain road. Het had vannacht behoorlijk geregend, en ook vanmorgen was het nog behoorlijk koud met 9 graden. Dat vind ik op zich niet zo erg, maar Custer State Park bleek in een dichte mist te zitten. Dat leek even te verbeteren in het park zelf, en ook de Iron Mountain Road was redelijk helder. De route zelf was zeker de moeite, maar de apotheose, het zicht op Mount Rushmore vanaf de laatste tunnel, het zicht waar ik zo naar uitkeek, bleek een mistige bedoening. Ik wist dat de presidenten voor ons lagen, maar ze waren niet te zien. Tegen beter weten in zijn we toch nog dichter gereden, maar helaas, ook dichterbij bleef alles onzichtbaar. Dat was een anticlimax...
Dus keerden we terug naar Custer SP, waar er nog een Needles highway en een wildlife loop te rijden was. We begonnen met de Needles highway, mijn reisgenoot stelde voor de wildlife loop later op de dag te doen omdat de kans op beesten groter is bij valavond. Die Needles highway was nauw en mooi om af te rijden.
En omdat David gisteren had beslist twee hikes te doen, hebben we voor de Needles highway nog Little Devil's Tower trail gelopen als eerste echte activiteit van de dag. Die was ongeveer 5 km, was zwaar (voor minder trekt David zijn bergschoenen niet meer aan) en beloofde een uitdaging te zijn doordat het laatste stuk een beetje rotsklimmen was. Dat was zeker niet gelogen, dit was een spectaculaire trail om te doen. De uitzichten na de klim op de top van de rots waren zeer de moeite. De ene kant zat nog in de mist, de andere kant was volledig uitgeklaard. De rotsformaties, in combinatie met de bomen, zijn werkelijk mooi. Het deed me denken aan Alabama Hills, maar dan met begroeiing. We hadden geluk alleen op de top te staan, tijdens onze afdaling kwamen we veel hikers tegen die aan de klim waren begonnen.
Na de Needles highway zijn we even terug gegaan naar Custer om iets te eten en even in het stadje rond te lopen. Op de weg zagen we ineens een bizon langs de kant van de weg grazen. Wat een impressionant beest is dat, hij scheen er zich niets van aan te trekken dat hij zoveel bekijks had.
Terug in Custer een broodje gegeten in de Subway. Het is een charmant dorpje, met leuke winkeltjes. Al zijn ze niet goedkoop. Ik heb er een South Dakota nummerplaat gekocht wel, maar die was niet zo duur ;). We hebben ons laten verleiden een wine tasting te doen, 6 dollar. De vrouw was zeer vriendelijk, en probeerde haar enthousiasme over Oregonse wijnen over te brengen. We wilden het wel geloven, tot we de prijslijst zagen: 25 dollar voor een licht sprankelende witte wijn, of 28 voor een Shiraz vonden wij er ver over voor vrij middelmatige wijnen. Dus werd het een compromis waar de gemiddelde Fransman zou van gaan gillen: een plastic fles met een schroefdop. Dat laatste gaat nog, maar ik heb nog nooit een plastic fles wijn gezien. De lui van "naked winery" schijnen er een patent op genomen te hebben. Geen idee waarom :). Voor 16 dollar was ze van ons. Aangezien we beiden niet durven die aan iemand cadeau te doen zullen we ze zelf maar opdrinken. Zo slecht is ze nu ook weer niet, maar ze is geen 16 dollar waard, dat is zeker.
Omdat het ondertussen al vijf uur was, besloten we toch al aan de wildlife loop te beginnen. De vlaktes nodigen echt uit voor bizons, maar helaas, geen meer gezien van dichtbij. In de verte kon je kuddes zien grazen, maar die waren werkelijk kilometers ver weg. Gelukkig waren er genoeg hertjes, en prairiehonden. Wat een malle beesten zijn dat :). Op de terugweg had David opnieuw een bizon gepot, die even aan het nagenieten was van zijn dag blijkbaar. Het zou kunnen dat het dezelfde bizon was als die van vanmiddag, de plek was ongeveer dezelfde, maar dat kon de pret niet drukken.
Bij terugkomst gegeten in een family dinner buffet. All you can eat voor 19 dollar, inclusief dessert. Dat halen wij er natuurlijk nooit uit, als je weer zag wat voor borden er werden verstouwd rondom ons. Maar goed, ik vind het altijd eens leuk mac and cheese te combineren met Mexicaanse rijst en dumplings :).
Morgen weten we nog niet wat we precies gaan doen, al staat al zeker de herkansing voor mount Rushmore op het programma. Morgen belooft het 27 graden te worden, dus moet het lukken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten