David was er vroeger dan afgesproken bij vanochtend: om 7u30 bleek hij al klaarwakker te zijn. Na wat acclimatiseren besloot ik dan maar mee te gaan in zijn enthousiasme en vroeger dan gepland aan de dag te beginnen. Het ontbijt in het hotel is ronduit super, erg uitgebreid en lekker. We moesten er ook wel kloek opstaan vandaag, er stonden immers 2 wandelingen op het programma.
De eerste wandeling was er eentje van 6,3km, maar met 555 hoogtemeters in de eerste 3 kilometer. Het startpunt was op een 20 minuten rijden van het hotel, in Zirovnica, een charmant dorpje. Om 9u38 vertrokken we aan de weg omhoog.
Het eerste stuk was via een weiland, en het viel ons al snel op dat Sloveniërs gezonde mensen zijn. Tijdens de eerste kilometer kwamen we onafhankelijk van elkaar een vrouw en man tegen, ouder dan ons, die al telefonerend de berg aan het opwandelen waren, zonder daar schijnbaar enige last van te hebben. Sterk. Langs de route zouden we nog meer mensen tegenkomen die ouder waren dan ons, en die er met hun wandelstokken een schroeiend tempo op nahielden. Wederom sterk, en respect. En allemaal erg vriendelijk, ook al konden ze niet altijd Engels en was het meer met gebaren.
Volgens AllTrails was dit een gemiddelde route. Hopelijk zegt dat niet veel over ons fitnessniveau, want wij vonden de trail best pittig. Maar hij was werkelijk de moeite waard: de zichten op de omgeving waren spectaculair. Net toen we dachten boven te zijn, begon het eigenlijk. De laatste 200 hoogtemeters waren een uitdaging: soms meer klimmen dan wandelen, maar erg leuk om te doen. Het hoogste punt, op 1122m, had niet veel verder moeten liggen. Maar wederom gaf de natuur terug waarvoor we dit deden: erg mooie verzichten op de bergen en de omgeving.
De afdaling was op zich ook wel een uitdaging: soms erg glibberig, veel losse stenen, en eveneens best steil, al waren er gelukkig geen klimrotsafdalingen bij. Deze kant was drukker, maar nooit irritant druk. Ongeveer 3u15 later waren we terug aan de auto, tijd voor wat suikers en bijtanken.
Hierna vertrokken we naar het startpunt van de tweede wandeling: rond en langs de Vintgarkloof. AllTrails gaf ons een route van 5,5km, dat vonden we misschien wat te ver, maar volgens het kaartje was de kloof zelf al na 200m te zien, dus dachten we dat er wel een kortere route mogelijk zou zijn. Dat bleek niet het geval, maar dat wisten we toen nog niet ;).
De parking werd geregeld door een jonge kerel, die gewoon zijn werk deed en parkeergelden inde, en een brommende oudere man, die waarschijnlijk ook wel zijn werk deed, maar met meer mensen uitkafferen en met meer geldingsdrang. Zo stond de parking voor de helft leeg, maar maakte hij zich behoorlijk druk in ons, omdat hij vond dat we best wel wat dichter konden parkeren tegen de auto naast ons. Dat is erg subjectief, want wij vonden van niet, en David gaf hem dat ook zo aan. De man droop dan maar duidelijk misnoegd af toen hij zag dat dit ons finaal parkeermanoeuver ging zijn. Na nog eens 10 euro pp, wat dan weer tot gemopper bij David leidde dat het dan maar beter de moeite kon zijn, gingen de poorten tot de kloof open.
Ik vond de kloof best de moeite, en David moest dat uiteindelijk ook wel toegeven, en beiden waren we blij dat we hem hadden gedaan. Het water is erg helder en blauw, en bij momenten kolkend, alles wat je van een kloof kan verwachten. De hele kloof uitwandelen ging via loopbruggetjes en staketsels, na 2km was het spektakel voorbij. Dan was het zaak om terug te keren naar de parking. Links stond er een pijl "snelste route terug naar het startpunt", rechts een pijl met minder duidelijke instructies. AllTrials zei dat het naar rechts was, maar we voelden meer voor de reclame "snelste weg terug", waardoor we naar links gingen. Uiteindelijk bleek het ook 5,5km te zijn tot het startpunt, dus zoveel sneller zal het niet zijn geweest.
Wat wel ongetwijfeld anders was aan de "snelste route", is dat er geregeld shuttles terug werden aangeboden voor mensen die zich ferm mispakt hadden aan de afstand, en ergens halverwege was er een business-minded man die alle oplossingen aanbood: eten en drank om aan te sterken zodat je op eigen krachten terug kon geraken naar de start, maar ook hij bood shuttles aan. Het was een leuke plek om te stoppen, dus gingen wij voor de optie van het aansterken: ik met een calippo, David liet zich verrassen door een plaatselijke taart die de man aanraadde, en koffie. Het bleek een soort kaastaart te zijn, een erg machtig stukje taart blijkbaar ;).
Al bij al was dit een erg actieve dag, maar David vond blijkbaar dat het nog sportiever kon, want hij wilde ook nog eens de SUP bovenhalen om uit te laten op het meer van Bled. Na wat inpraten op zijn enthousiasme is dat uitgesteld naar morgen, gelukkig maar ;).
Na wat relaxen op de kamer gingen we terug naar de vinotheek van gisteren voor het aperitief. De vriendelijke dame herkende ons nog, en gaf ons vandaag ook wat meer uitleg over de Sloveense wijnen en wijnstreken. We namen een schuimwijn en 2 soorten witte wijn om te degusteren. We zijn er op dit moment nog niet uit of Slovenië nu zo'n geweldig wijnland is ;). Misschien komt het nog, morgen gaan we nog een laatste keer terug, en beloofde ze ons de wijnen te laten proeven van de druiven waarvan ze ook de schuimwijn maken. We zijn benieuwd, maar tot nu toe was er nog geen opmerkelijke wijn bij.
Morgen staan er 2 dingen op het programma die veel plaats innamen in de auto (;)): mountainbiken en suppen. We beginnen met mountainbiken, en hopelijk zit het weer genoeg mee om het droog te houden. De voorspellingen zijn alvast gunstig. Op papier is dit een rustigere dag, alles vertrekt rond en in het meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten