Woensdag 8 mei: Woodstock - Paul Smiths
Soms is het beter te wachten tot het einde van de dag om een balans op te maken. Tot het inchecken vanavond was het een “gewone” VS-rijdag, langs scenic routes naar je volgende bestemming. Het ging van Woodstock via plaatsjes als middleburgh, Schoharie (waar we stopten voor het 10-uurtje), Amsterdam, Perth, Long Lake, Tupper Lake naar Paul Smiths. Naarmate we vorderden daalde ook duidelijk de bevolkingsdichtheid en welvaart. Vanaf 14u was ik stoppensklaar voor koffie, maar die was niet te vinden. En dat in een koffieland. Om half vier strandden we in Tupper Lake, waar een schattig souvenirwinkeltje wel koffie aanbood voor 1 dollar. De dame zei dat het de enige koffie was in de stad sinds de echte koffiezaak dicht ging. Dan maar die koffie voor David, die niet echt lekker was volgens hem… en voor mij 2 souveniertjes om deze hartbrekende stop te verzachten (het is soms hartverscheurend zo’n zaakjes te zien, je vraagt je af hoe ze overleven).
De volgende stop was onze lodge: de white pine river camp lodge. De instructies om er te geraken waren schrikwekkend (poorten openen, dicht doen, kruisingen, bordjes met “posted “ of “no entry”,…
Maar wát een lodge is dit! Dit is wat we in Alaska dachten geboekt te hebben, maar waar het telkens nét niet was (geen stilte door luidruchtige b&b-eigenaars, of geen stilte door een generator aan de lodge), dit is het wél. De stilte is ongelooflijk. De lodge zelf heeft veel historie: het was ooit het zomerverblijf (voor 1 seizoen ;)) van president Coolidge. Het bestaat uit meerdere gebouwen: theehuisjes aan het meer, 2 boothuizen, een biljartzaal en 2 bowlingbanen, een algemene eetruimte (nu opengesteld als gemeenschappelijke ruimte), een tennishuis, tennisveld en meerdere cabins. Wij hebben een lodge met 2 verdiepingen en een keuken.
Na het inchecken gingen we boodschappen doen in Saranac Lake, het dichtstbijzijnde dorp met een supermarkt. We kochten er hamburgers, broccoli, champignons en rijst. Alles biologisch, vooral de hamburgers waren fantastisch.
Tijdens het eten passeerden er 3 herten langs onze lodge, indrukwekkend.
Restte ons nog de avondwandeling langs een deel van al die gebouwen, we waren onder de indruk. Van de stilte, maar ook van de gebouwen. Die ruimte met de vintage bowlingbanen aan het meer was fenomenaal. Als je wil kan je zelfs bowlen, maar het leek alsof je met historische artefacten aan het spelen was…
Morgen doen we nog een uitgebreide toer, want tegen dat we de bowlingbanen verlieten was het al helemaal donker geworden. Eng met momenten, maar niet doodeng ;).
 |
| Lunchstop (naam vergeten) |
 |
| Tupper Lake downtown |
 |
| “Ons” meer |
 |
| De lodge |
 |
| Einde van de avondwandeling |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten