Vrijdag 3 mei: The Peak Restaurant, Central Park, One WTC en baseball
Wat een dag al, en hij is nog niet om. We begonnen met ontbijt op ons terras, overnight oats uit de Trader Joe's (toegegeven, het ziet er niet uit, maar het is eigenlijk erg lekker), een stuk fruit en wat granola. Een fond leggen voor de ochtend, maar ook niet te veel, want vanmiddag gingen we lunchen in het Peak Restaurant. Dat is op zich een goeie deal: eten moeten we toch, en door er te eten en minstens 40 dollar per persoon uit te geven, mag je erna "gratis" naar de Edge, het redelijk nieuwe observatiedeck aan de High Line.
Maar we startten bij Central Park, aan billionaire's row. Die gebouwen zijn indrukwekkend om te zien (maar dat is wel meer hier), en het bovenste wordt verkocht door Ryan Serhant (van Million Dollar Listing NY) voor 195 miljoen dollar... Dat zal het ook niet worden, dus bleven we maar op de grond naar de gebouwen staren.
Na een korte wandeling in Central Park gingen we via het Park Plaza Hotel langs 5th Avenue. Daar liepen we al snel langs de Trump Tower, en in tegenstelling tot wat ik verwachtte kon je daar zo binnen (wat we niet deden), zonder protesten. Er stond veel politie ervoor en dranghekkens, maar als je echt wilde, kon je binnen. Na wat korte stops verder op 5th Avenue was het tijd om naar de Peak te gaan.
We waren er mooi op tijd, en de ontvangst was alvast in stijl. Via de ontvangstruimte op de 4de verdieping ging het linea recta in 30 seconden (dat is een schatting) naar het 101de verdiep. Daar hadden we 2 plaatsen aan de bar, en dat was al bij al (als je niet op de duurste plaatsen aan het raam kan of wil zitten) de beste plaats om met zijn 2 uitzicht te hebben terwijl je eet. We bestelden 2 cocktails, een Fancy Nancy voor mij en een negroni voor David, en een hemels licht melkbrood om mee te starten. Daarna gevolgd door tonijn voor mij, kip voor David, met bonen en een variatie op mac and cheese als bijgerecht. Opnieuw toegegeven: niet goedkoop, maar op zich ook niet zo gek veel duurder dan gisterenavond bijvoorbeeld. Maar vooral: lekker en meer dan genoeg, op het moment van schrijven, 4 uur later, heb ik nog steeds niet veel honger.
Na de lunch ging het naar The Edge, en dat was ronduit geweldig. Je kan een stuk op glas lopen (waar David mijn hand vastnam omdat ik het nog wel eng vond), en de uitzichten op Central Park, de Empire State Building, het one WTC, het vrijheidsbeeld,... Veel beter dan dit wordt een uitzichtpunt toch niet, ik vond het erg overweldigend daar te staan. We namen ruim de tijd om New York van alle kanten op 345 meter hoogte te bekijken. Ik kocht een magneet en een leuk doorzichtig draagtasje (volgens David veel te duur, zeker waar, maar het is een zakje dat verandert met de lichtinval, hoe cool is dat??) als aandenken.
Eens terug op de grond liepen we de High Line af, richting het metrostation, om nog even kort bij het WTC en 9/11 memorial te stoppen. Daar kwam het tweede moment van overweldiging van de dag, daar staan is toch een moment van bezinning, los van alle vibes van de stad.
Op het moment van schrijven zitten we op ons terras, te genieten van de zon die er toch nog is doorgekomen vandaag. We hebben nog een dik half uur voordat we naar het baseball vertrekken. Het is nogal een expeditie, want helemaal de andere kant van Manhattan, maar het gaat weer leuk zijn de baseballvibes mee te krijgen voor een avond.
Post-baseball-update: rond half zes vertrokken we naar het stadion. Het begon goed met een gratis beker voor elk van ons bij de ingang. We zaten hoog, de vijfde hoogste rij van heel het stadion. Qua zicht op het stadion is dat indrukwekkend, qua zicht op het spel is dat wat minder. Na het volkslied (wisten wij toen veel dat dat het hoogtepunt van de avond zou worden) begonnen ze eraan. Aan een oersaaie wedstrijd eigenlijk, er gebeurde werkelijk niets... Na de 2de inning kreeg David dorst, en gingen we op zoek naar drank. Die komt per liter, een liter spuitwater voor hem en een liter pepsi max voor mij. Samen met een hamburger en een hotdog, die we 2 verdiepen lager staand opaten met een beter zicht op het spel. Ondertussen werd het koud winderig, en het spel bleef ondermaats. Tegen de 6de inning stond het 1-0 voor Detroit, maar dat punt scoorden ze door alle fouten van de Yankees. Dat was zo ongeveer het moment dat we het wel welletjes vonden. Met onze gratis bekers gingen we terug de metro op (David keek naar de bekers en zei "jammer dat we nu die merchandise hebben van die prutsers, een pet moet ik niet meer hebben ze" :s). Tegen dat we terug in het hotel waren, was de wedstrijd afgelopen, en bleken de Yankees in de allerlaatste inning er toch nog 1-2 van gemaakt te hebben. Fijn voor al die mensen in het stadion die deze vervelende wedstrijd tot het eind hebben uitgezeten, ik gun het hen :).
Het is waarschijnlijk niet de laatste keer baseball geweest, maar de volgende keer moet het wel minstens 20 graden zijn, en moeten de plaatsen lager in het stadion, of we beginnen er niet meer aan ;).
Een gevarieerde dag, met 23000 stappen alweer.
Heel veel foto's getrokken vandaag, een selectie:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten