Reis- en foodieblog David en Delfien: Vrijdag 10 mei: Paul Smiths

Vrijdag 10 mei: Paul Smiths - Albany

Vanochtend konden we beiden moeilijk afscheid nemen van het White Pine Camp. We maakten na het ontbijt, terug zelfgemaakte eieren met toast, nog een wandeling op het domein. Te beginnen bij het boothuis, het tweede boothuis, naar nog een uitkijkpunt wat we nog niet hadden ontdekt, en dan naar de bowlingbaan, waar we ons toch waagden aan een worpje:

Op weg naar een strike

De afloop hiervan was een stuk minder professioneel dan de techniek ;)

Het rechtzetten van de pinnen moet je zelf doen, de bal moet je zelf op een geleider leggen waardoor die geheel vanzelf terug gekatapulteerd wordt naar het opbergvak. Zalig systeem.

Laatste zicht op het meer (Osgood Pond was de naam)

Op onze ochtendwandeling kwamen we nog de "caretaker" van het domein tegen, die erg blij was te horen dat we het zo naar onze zin hadden gehad. Dit was een memorabel verblijf, de historiek gecombineerd met de rust (ook al merkte ik bij mezelf dat de totale stilte 's nachts net wat averechts kan werken en ik precies zat te wachten op iets waar ik van zou schrikken - wat dan natuurlijk niet gebeurde). In de winter kan je hier een week in de totale rust langlaufen en wandelingen doen in sneeuwschoenen, het staat bij deze op onze lijst "kan nog voor de toekomst".

Rond 10u vertrokken we naar Albany, met tussenstops voor een slechte koffie (alweer ja...) en een slechte en redelijke donut bij Dunkin'. David nam een old fashioned, die werkelijk afschuwelijk slecht was, ik een veilige met glazuur, maar die bij ons eigenlijk een stuk verser zijn dan hier soms. Omdat ik met David te doen had, kreeg hij volledig belangeloos de helft van de mijne. Daarmee was ineens zijn goesting in donuts over, dat is dan weer goed voor de lijn :). Van de reis zelf kan ik niet veel zeggen, ik ben halverwege in slaap gevallen...

Na het inchecken bij het hotel gingen we naar de fitness, voor nog een laatste krachttraining. Rond 16u konden we op weg richting downtown. Dat leek kort, maar eigenlijk hadden we het wel in een dik uurtje gezien. We wandelden langs de state capitol, wat een indrukwekkend gebouw is, en de buurt errond. Maar op zich ben je er snel rond, en het "centrum" weer uit. Dat kwam nog goed uit op zich, konden we op zoek naar een goede hamburgertent, want hoe sluit je een Amerika-reis beter af dan met een goede hamburger. Die vonden we bij Illusive, die kwam vaak voor in lijstjes met de beste hamburgers in de stad. Het was er erg druk en we konden zonder reservering enkel nog buiten zitten, met fantastisch zicht op de verkeerswisselaar van Albany ;). Echt koud was het niet, dus deden we dat.

David ging voor de hamburger die in 2022 verkozen was tot de 2de beste hamburger van NY state, ik ging daar niet in mee en koos een kipsalade met spekjes, ei, avocado en salade (en technisch gezien ook gorgonzola, maar die heb ik eruit gepietst). Maar ik kreeg wel de lekkerste kleine frietjes (ik moest hier van David bij vermelden dat ook dit volledig belangeloos geschiedde), dus dat was nog een goeie deal :). Hij was heel lekker (ik mocht ook zelfs een stukje proeven), en mijn salade verrassend ook. En met nog een goede margarita voor mij en een summer cocktail voor David (de mijne was een pak straffer, dus deelden we die). Beiden tevreden en met een goed gevulde maag keerden we terug naar ons hotel, klaar om morgen vroeger op te staan, en naar de outlet op anderhalf uur rijden van hier te vertrekken, en dan door te rijden naar Newark, onze vlucht is om 18u50.

Nog wat foto's van vandaag: