Reis- en foodieblog David en Delfien: Zondag 1 september: Geres Nationaal Park

Zondag 1 september: Geres Nationaal Park

Dit nationaal park ligt op 1u40 rijden van ons hotel, maar stond toch in de suggesties van Caractère. Beetje apart, dat is alsof je bij ons mensen in Gent logeert om ze dan naar het Nationaal Park in Limburg te sturen. Maar goed, vakantiekilometers zijn anders zeggen ze dan, dus begonnen we toch aan de tocht. De heenreis was zeker een tocht, 20 kilometer korter via binnenwegen, maar o zo vermoeiend... De terugweg deden we via tolwegen, ook al is het langer in kilometers, het was toch een pak aangenamer.

De kernwoorden van vandaag:

WAGENPARK

Dat is ons wagenpark van 25 jaar geleden. De oude nummerplaten (de nieuwe zijn er gok ik sinds 2020) geven ook aan van wanneer de auto is, en dat is werkelijk voornamelijk tussen 1996 en 2005. Vandaag reden we bijvoorbeeld lang achter een VW Passat, 1.9 TDI van 1996, dat is gewoon een aanslag op je longen. Hoewel het weer het toeliet om cabrio te rijden, had ik na een half uur barstende koppijn van in zwarte diesellucht te zitten, dat we de kap terug dicht moesten doen. Hier is nog een grote inhaalbeweging nodig om de klimaatdoelstellingen te halen.

HOOGTEMETERS

Dat was het doel voor vandaag: wandelen met hoogtemeters. David wou immers een uitdaging. Hoewel hij zich dat halverwege toch leek te gaan afvragen, waarom hij dat als doel had gesteld ;), want het was ook best warm. Op het eind van de dag klokten we af op +700 hoogtemeters, waar we best blij mee waren.

MECKY

De aandoenlijke hond op de parking aan de start van de wandeling. Het was de hond van de omgebouwde hippie-camionette die naast ons stond geparkeerd. Mecky had door dat wij gingen lunchen op de parking en kwam al snel richting ons bankje gelopen. We hebben in het half uur daarop wel 50 keer "Meckyyyyyy" op een zeurderige toon gehoord door het baasje. Want Mecky was wel gehoorzaam, maar was in tweestrijd met zijn baasje gehoorzamen, en ons opengetrokken blik tonijn waar hij ook wel zin in had. Na de tiende keer verontschuldigde de man zich dat Mecky steeds naar ons kwam, maar het was te schattig om daar nu niet van gecharmeerd te zijn.

BERGKOEIEN

Die hebben ervoor gezorgd dat we 2 opgebroken stukken hebben moeten wandelen. Onze vooropgestelde lus was 10km, waar we na de lunch met Mecky aan begonnen. Het profiel van de wandeling was pittig in het begin, na 3,5 km hadden we de top bereikt en zou het glooiend naar beneden gaan. Dat was de theorie. Want na 2,3km stond David oog in oog met een bergkoe met jongen. Op zich was die niet agressief, eerder nieuwsgierig, maar hun indrukwekkende geweien en het nauwe pad dat we dus nu deelden (we wisten niet wat erna kwam, maar de top hadden we nog niet bereikt) maakte het toch maar eng. We hebben lang getwijfeld, maar gingen dan toch maar terug. Het was het niet waard.

Zo stonden we vroeger dan verwacht terug op de parking, en Mecky was er ook nog steeds :).

Na een koekjespauze besloten we nog een ander deel van een wandelroute van 12 km te doen die ook van deze parking vertrok, de andere richting uit. Omdat alles hier heel goed staat aangegeven, hadden we niet eens een GPS-kaart nodig en begonnen we eraan. Het doel was 30-45 minuten te klimmen, om dan om te keren en te zien waar ons dat zou brengen. Dit pad was ook pittig en was duidelijk minder bewandeld, maar het had net iets meer rustmomenten bij de klim. Na 50 minuten keerden we om, anderhalf uur later stonden we terug aan de auto, waar nu ook Mecky vertrokken was.

CULINAIR

Ook het ontbijt is beter in dit hotel. Al gaat David morgen zijn zoektocht naar betere koffie verder zetten.

Voor het avondeten stopten we onderweg bij "Forneria da villa", op goed geluk gevonden door David, halverwege de terugtocht van Geres. Dat was een gelukstreffer, eerst een Aperol met smaakvolle bruschetta's, gevolgd door een pizza met ham en spek voor mij, een penne al forno voor David. Toen wij aankwamen, net na 19u, was het zoals overal hier dus op dat uur, erg rustig, maar tegen dat we weggingen was het volle bak. Een hot spot in een verder minder aantrekkelijke buurt, goed gevonden.