Woensdag 28, donderdag 29 en vrijdag 30 augustus: Lavandeira (Lavandeira Douro)

Woensdag 28, donderdag 29 en vrijdag 30 augustus: Lavandeira (Lavandeira Douro)

Dit dreigt een saai reisverhaal te worden, en toch, ik ga mijn best doen. Al zijn de kernwoorden van deze dagen "mager", gewoon omdat het niet vaak voorkomt dat we zo'n oase van rust ervaren op vakantie. De dagsuggesties van Caractère skipten we allemaal, om gewoon even zalig 4 volledige dagen niets te doen (dat was op dinsdag al begonnen). Met dan deze kernwoorden:

ONTHAASTEN

Dat ging onverminderd door. Dat stemmetje dat dan zegt "Je zou beter iets doen", was het blijkbaar eens, want ik heb het alvast niet gehoord sinds we hier aankwamen. We hebben beiden veel verzucht "Hoe zalig is dit, wow", zodat dat stemmetje niet eens een kans kreeg. Dan maar naar de essentie: eten, en een beetje bewegen.

CULINAIR

In de directe regio van het hotel is er niet bijster veel. Er is een bakker, waar we elke dag fluffy broodjes gingen halen voor 19 cent, en een slager, die we telkens gesloten aantroffen in zijn middagpauze.

Het dichtstbijzijnde dorp met een supermarkt en iets van restaurants is Cinfaes, op zo'n 20 minuten rijden. Daar waren 2 restaurants naast elkaar. Op woensdag gingen we naar "Sabores e memorias". Het leek gesloten, maar zoals wel overal hier waren wij gewoon ontzettend vroege eters (19.30). Tegen 20u zat het best vol. De dames waren enorm vriendelijk, spraken enkel Portugees, maar met Google Translate en wat handgebaren gecombineerd met Spaans versta je elkaar verbazingwekkend gemakkelijk. Ik nam een rijstpotje met groenten (toch een uitdaging hier aan je portie groenten te geraken), David nam patatten met een biefstuk. De biefstuk was erg smaakvol, mijn stoofpotje ook. Ze deden eigenlijk niet aan wijnen per glas, maar de dame zette gewoon de fles op tafel en duidde de lijn aan tot waar het voor haar een glas was. Dat was redelijk in haar nadeel , dus bleef David daar nog wat boven ;). De rekening kwam handgeschreven in hun agenda, met een Portugese uitleg per bedrag. Geen speld tussen te krijgen, ook geen geld, dus geen discussie.

De volgende 2 avonden gingen we bij de buren, die we al hadden zitten bespieden bij het bezoek aan het eerste restaurant. "Kibom" was de naam, een zaak die van 6.30 tot middernacht open is. Ook de buren spraken geen Engels, maar opnieuw met Google Translate, en Spaans te babbelen begreep ze wat we wilden. De eerste avond namen we wat gefrituurde "snacks", kipstoofpot (met precies ingewandenvlees) als voorgerecht, daarna beiden picanha, met rijst, gefrituurde schijfjes aardappel, en bonen met spek. Simpel, maar lekker. De dessertkaart was interessant, je kon gewoon een kiwi, sinaasappel of appel bestellen, alles voor anderhalve euro. Ik ging voor een sinaasappel, die je effectief zo in schijfjes, zonder de pel, op je bord werd gelegd. Dat moet niet meer zijn soms, verfrissend. De eerste rekening was hier enorm in haar nadeel: ons hoofdgerecht stond er niet op. Dus tikte ik dat in op Google Translate, en liet haar dat zien. Echt een aandoenlijk moment toen ze de zin las, naar haar kassa liep en dan 4 keer dankjewel zei.

Omdat het ook lekker was, wilden we de dag erna terugkomen, voor de kabeljauw waarvan ze de eerste dag had gezegd dat die een uur duurt om te bereiden. Dankzij Google Translate konden we haar vragen of we voor morgen die vis konden bestellen tegen 19u. Dat was voor haar geen probleem, met puree ipv gefrituurde aardappelbereidingen deze keer. We vonden het zo charmant, dat was onmiddellijk goed voor haar, terwijl ze eigenlijk geen garantie had dat we de dag erna ook effectief zouden komen opdagen. 

De dag erna waren we daar om 18.50, bestelden wat brood, wijn en kaas (2 dikke plakken, opnieuw, geen verrassingen, kaas is kaas) en om 19.05 stond onze vis op tafel. Echt super, en hij was ook effectief lekker, en enorm. Als dessert nam ik opnieuw de appelsien.

RACEMUS

Zo noemt David mij wel vaker, deze keer in de context van het rondrijden langs kronkelende wegen op zijn Portugees. We hebben al vaker gezegd hoe makkelijk deze auto is hier, zo compact dat je je nergens vastrijdt (en dat kan gerust in die nauwe straatjes die Google Maps niet opdeelt volgens de breedte van je auto). De racemus was in vorm deze dagen, door telkens diezelfde weg naar Cinfaes af te rijden.

SPORTIEF

Elke dag deden we toch iets actief. David in de fitness en door te wandelen, ik door te trailrunnen en te fitnessen. Dat deden we zo vroeg mogelijk op de dag, zodat we de rest van de dag vrijgesteld waren van "moeten".

TERRAS

Heel onze lodge is magisch, maar dat terras maakt het af. We hebben de beste lodge van het hele hotel vinden wij, die is zodanig gedraaid dat je enkel bomen ziet, en het ruisen van de rivier verder beneden. We hebben er magische momenten op beleefd, een herinnering om te koesteren. 

Deze lodges hebben ook architectuurprijzen gewonnen, alles klopt gewoon, van de beplanting tot de sfeerverlichting, het is ver buiten categorie...

Foto's van de looptochtjes van de afgelopen dagen:

Caminha Romana

Onderaan de rivier van onze branda. Nog veel (herstel)werk....