Reis- en foodieblog David en Delfien: Dinsdag 3 september: Alvao Natural Park

Dinsdag 3 september: Alvao Natural Park

Dit natuurpark ligt op 50 minuten rijden van ons hotel, en deze keer voornamelijk via een aangename brede weg. Dat maakte de rit ernaartoe wat minder vermoeiend alvast. Ook was het er een pak minder druk dan in Geres.

De kernwoorden van vandaag:

ERMELO

Geen Tremelo, geen Almelo, ERMELO. Vanaf dit slaperig dorpje vertrok de wandeling. De helft van het dorp was een bouwval, de andere helft leek daarop. Een uitdaging om hier te wonen, doe dan maar Tremelo of Almelo ;).

BERGGEITEN

Dat zou op ons kunnen slaan, we hebben tenslotte opnieuw 695 hoogtemeters in de beentjes voor een afstand van 12,4km, maar het slaat wel degelijk op een kudde berggeiten. In tegenstelling tot de bergkoeien van 2 dagen geleden hebben deze dieren onze wandeling niet doen afbreken. De berggeiten werden vergezeld door 5 honden en een geitenhoeder, dus dat was alvast iets gecontroleerder. Eén van de 5 honden had ook wel interesse in ons, en kwam olijk onze kant uit om goeiedag te zeggen. Lief beest.

VERBRAND

Tijdens het jaar krijg ik best veel opmerking over "je moet je gezicht insmeren he", maar mijn reisgenoot slaat op vakantie zijn eigen adviezen serieus in de wind. Vandaag is zijn nek in een halve maanvorm verbrand (noot van de redactie/reisgenoot: hij smeert wel degelijk, maar vergeet al eens een stukje ;)). Dit komt na zijn verbrande rug eerder deze vakantie. Bij mij gaat dat eerder omgekeerd: op vakantie smeer ik braaf, tijdens het jaar laat ik me meer verrassen door een straal zon en vergeet ik al eens een heel stuk :).

VERGEZICHTEN

Wil je vergezichten, dan heb je beter geen dichtbebost gebied. Dat was het geval bij deze wandeling, het nadeel is dan dat er geen schaduw is natuurlijk. De start was onder een staalblauwe hemel, waardoor de eerste 2 km schroeiend begonnen. Daarna werd het wisselend bewolkt waardoor het ideaal wandelweer was. Nu ja, bij 28 graden in de niet-bestaande schaduw dan :).

De wandeling was erg mooi, in ruiger gebied dan we tot nu toe hadden gezien. Rotsig, mooie single trails, met uitzicht op watervallen, uitdagende stijgingspercentages, en dito dalen. Het was de langste wandeling voor deze vakantie, en ook de mooiste.

CULINAIR

David heeft een "coffee from the machine" gescoord vandaag bij het ontbijt. Daar was hij blij mee (of dat denk ik toch).

De lunch, lekkere broodjes uit de Intermarché - ze kunnen hier overal echt goed brood bakken - met tonijn aten we op met uitzicht op de waterval. Op dat moment zat het zwaarste van de wandeling er op, na anderhalf uur klimmen. Een idyllische stop.

Voor het avondeten googelden we wat naar restaurants in de buurt. Dat was uiteindelijk een theoretische zoektocht: na een glas schuimwijn van het huis, een cocktail en een broodje zalm met philadelphia, nog een glas schuimwijn van het huis, besloten we maar in het hotel te blijven en enkel een hoofdgerecht te nemen. Toen we dat gingen vragen - we hadden niet gereserveerd - zei de vriendelijke ober van vanavond "Relax, sit down, have a drink on the house, and don't worry, you will get food tonight". Oef :D!