Het ontbijt in dit hotel is het beste van de vakantie: alles lokaal, melk recht uit de koe, eigen gemaakte granola, zalige eieren, alles vers. Na wat onderhandelen konden we om 8u ontbijten, ze wilden de gasten wat spreiden, maar iedereen wilde om 8u30 komen ontbijten, dus dat ging niet meer. En 9u30 vonden wij dan weer te laat.
Ik moest er wel stevig opstaan, ik wilde eerst mountainbiken en dan zouden we s middags een wandeling doen. Dat laatste nam David voor zijn rekening, en ik kan nu al zeggen dat hij zich soms ferm laat uitdagen door hoogtemeters... Ik zou alleen fietsen, David zag het niet zitten hier een fiets te huren. Hij ging in de tussentijd boodschappen doen voor onze lunch en op zoek naar wandelstokken voor zichzelf om de geplande hoogtemeters goed te kunnen opwandelen en afdalen. Het zijn uiteindelijk flashy dingen geworden, en hij was er erg blij mee.
De fietstocht was prachtig, in de vallei voornamelijk, met rondom rond ruige bergtoppen. Het had voor mij nog iets ruiger gemogen, met maar 1 echte beklimming en afdaling, maar op zich maakt het niet zoveel uit, ik heb gefietst ;).
In de namiddag gingen we wandelen in het Triglav NP. De route naar de start van de wandeling was eveneens prachtig, maar ik was blij dat ik niet moest rijden. Het was een erg smalle weg, met weinig uitwijkmogelijkheden als je een tegenligger tegenkwam.
Na het parkeren van de auto begonnen we eraan, bijna klokslag 12u. Het eerste stuk viel nog mee, maar dan begon het: een erg steil pad met veel grind en losliggende stenen. Er zat geen rustpunt in, waardoor ik er al snel de lol in verloor. David daarentegen niet, hij ging gezwind door met zijn stokken. Na 1 uur klimmen en wat overleggen (ik zag de onvermijdelijke afdaling uiteindelijk ook niet zo zitten), zijn we omgekeerd en aan de afdaling begonnen via een grindweg ernaast. Het was ook precies op in mijn benen.
Anderhalf uur later waren we terug aan de auto, ik vond het erg jammer dat ik de stekker uit de wandeling had getrokken, maar het was té voor mij. David prepareerde nog onze lunch aan de auto, alvorens de afdaling verder te zetten met de auto. Tegen dat we terug in het hotel waren, voelde ik me nog slapper worden. Tijd voor een dutje dan maar, voor mij dan toch, David nam een koffie en gebak in de tuin van het hotel. Tegen 17u was ik erdoor, namen we een frambozen-mojito op het terras, en konden we op zoek naar een nieuwe plek voor het avondeten. De keuze viel op een hamburgerzaak op een tiental minuten rijden van het hotel. Goede keuze, het waren sappige burgers voor geen geld.
De laatste avond in Slovenië, en het begin van de terugreis naar huis... Maar niet voordat we Sloveense wijnen nog eens een kans hebben gegeven. Dus doken we nog maar eens in de degustatielijst in het hotel. We zijn er nu wel uit: het is geen topland qua wijn. Maar wel qua natuur en beleving!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten