Vandaag een polyvalente dag op het programma: mountainbiken en suppen. Na het ontbijt ging David alvast op prospectie voor de best uitziende MTB die hij kon huren in de buurt van het hotel. De keuze viel op een zaakje recht voor het hotel. Een vriendelijk meisje, maar ze moest wel eens de kettingen van haar fietsen smeren. Die van David was redelijk roest, wat op zich wel handig was, als ik hem niet meer voor of achter mij hoorde piepen, dan was hij te ver weg ;).
Via Komoot had ik een route gevonden waarvan gezegd werd dat ze gemiddeld was, en het profiel van de route deed vermoeden dat het stijgingspercentage wel zou meevallen. Een route van 19km, met volgens Komoot zelf een gemiddelde van 9,5km per uur. Dat op zich liet dan weer uitschijnen dat het wel pittig kon gaan worden.
De eerste kilometers waren redelijk fel bergaf, een slecht voorteken, want dat moet je natuurlijk uiteindelijk ook weer omhoog. Van zodra we het asfalt afgingen begon het eigenlijk. Vanaf dan was het afzien. Het begon redelijk ok, maar telkens als we dachten er te zijn, kwam na een bocht een zo mogelijk nog steiler stuk, met ook meer en meer ruwe rotsen. Ergens op het half uur stapten we af, het pad was eigenlijk niet op te fietsen, wat we dan ook niet meer probeerden. We denken zelfs niet dat je hier met een elektrische mountainbike in 1 keer op geraakt, met hellingen tot 25% op dergelijk terrein. Hier toont David voor hoe fel het was:
De lol was er op dat moment wel even af, het feit dat het gewoon niet eens mogelijk was het op te fietsen zorgde ervoor dat we een dik half uur bergop aan het wandelen waren, maar dan wel met een fiets als extra ballast.
De laatste 2km van de beklimming werd het wel beter, en werd het een grindpad met dikke keien, maar dat was tenminste wel op te fietsen.
De afdaling was iets minder ruig, maar het bleef een uitdaging. Het was soms vol in de remmen naar beneden, met schuiven en glijden erbij. Ik denk dat ik mijn achterrem erop heb versleten, sinds die afdaling maakt hij een hels lawaai. Maar we zijn er wel heelhuids afgeraakt, mits wat meer ervaring en in mijn geval durven moet zo'n afdaling best mogelijk zijn met minder remmen. De herkansing zal voor in Kroatië zijn :).
Ongeveer 2u later waren we terug aan het hotel, Komoot had gelijk qua gemiddelde. Omdat ik nog niet uitgefietst was en David zijn huurtijd van de MTB nog lang niet op was, fietsten we ook nog even het meer van Bled rond. Gezien we eergisteren uitgeregend zijn, was dit een nieuwe kans om het eens rond te gaan, in dit geval per fiets. Het was leuker vonden we per fiets, en we konden een dikke 6km bij op de teller zetten.
Tijd voor de lunch: 2 gezonde broodjes bij een leuk zaakje, met opnieuw een erg vriendelijke mevrouw die ons nog veel plezier wenste in Slovenië. Als dessert nam David de plaatselijke specialiteit: een vierkant blokje Bled cream cake, blijkbaar uitgevonden in ons hotel. Nu ja, "uitgevonden", het was een Tom Pouce, met een laagje slagroom bovenop de gele crème. Veel uit te vinden lijkt er toch niet aan, maar goed, zij zijn er erg trots op, én het was een erg lekker taartje (dat kan ik bevestigen, want lekkere dessertjes moet David altijd met me delen. Het taartje van gisteren had hij volledig voor zichzelf, dit niet ;)).
Ondertussen was het opnieuw beginnen regenen, niet echt sup-weer. Maar ook dit hield David niet tegen. Toen het rond 15u30 wat droger begon te worden, maar zeker niet warmer, vond hij het meer dan tijd de SUP te gaan oppompen. Hij zag het volledig zitten, ik wat minder. Natuurlijk wilde ik wel meegaan om hem bij te staan, maar op dit meer het voor het eerst te proberen vond ik té stresserend ;). Het is bijvoorbeeld niet dat je hier anoniem kan proberen, zo'n board valt sowieso al op, en van zodra we hem te water lieten, stonden overal mensen te kijken om te controleren of dat wel goed ging gaan. Ook dat hield David niet tegen. Sterk ;). Zijn eerste sup-peddelslagen waren onzeker, maar hij was er eigenlijk erg snel mee weg. Vijf minuten later stond hij al rechtop, opnieuw erg sterk! Hij vond het een superervaring, en wil het zeker nog doen deze vakantie. Mits wat beter weer en minder publiek wil ik het gerust zelf proberen, op dit moment beperk ik me tot de SUP vasthouden en David zijn peddel dragen als hij met de board rondloopt ;).
Morgen verlaten we Bled, maar eerst nog aperitieven (cocktailbar hier beneden) en avondeten (wederom in het hotel). Morgen wordt een rijdag, een 400km via een stuk Kroatische kust naar de Plitvice-meren, en met de rijdag komt daarmee ook wat verplichte rust. Onze beenspieren zijn eraan toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten